کج دار و مریز... - با من قدم بزن

روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]

کج دار و مریز...

مساله خواستن و تونستن یا احیانن نتونستن نیست
مساله نخواستن و مجبور بودنه...

اختصاصی نوشت: قضیه آبهویج بستنی ای که بعد از یه سال با یه شوکولات بستنی ختم بخیر شد، باعث شد 18 تیر 90، مثه 4 تیر 90 و 5 اسفند 89 همیشه تو ذهنم بمونه...
تشکر ویژه از مسافر مهربون و دوستش، شخصیتهای خوب این پست!

کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط آرون شید 90/4/21:: 3:13 عصر | () نظر

درباره

آرون شید
در توضیح اسم وبلاگم همین بس که " آرون " به معنای " نیک "است. باشد که گفتارمان , پندارمان و کردارمان نیک باشد... (شید) در فرهنگ فارسی معین به معنای خورشید و روشنایی است. // اینم بگم که نه من همونیم که چش باز کردم تو این دنیا و نه این همون دنیاییه که من چش باز کردم توش

صفحه‌های دیگر

لینک‌های روزانه

پشتیبانی پارسی بلاگ

اخبار پارسی بلاگ

لینک‌های روزانه

مردم معمولی [55]
[آرشیو(1)]

پیوندها

آفتاب شب
طلوع سرخ
انجمن قصه
فوتوبلاگ دز نگار
مسافر
این ها را نمی گویم
الفبا
کج و پیچ
فوتوبلاگ امین نظری
دخمه
در گذر زندگی

لیست یادداشت‌ها

کوله پشتی
با من قدم بزن
توهم های تکراری
Quand On N\a Que L\Amour
[عناوین آرشیوشده]

آرشیو یادداشت‌ها